ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΣΤΑ ΚΑΖΙΝΟ ΔΕΝ ΠΡΟΣΦΕΡΟΝΤΑΙ ΟΥΤΕ ΩΣ ΕΡΓΑΛΕΙΑ, ΟΥΤΕ ΩΣ ΟΠΛΑ, ΟΥΤΕ ΩΣ ΘΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΤΩΝ ΚΑΖΙΝΑΔΩΝ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

«ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΣΤΑ ΚΑΖΙΝΟ ΔΕΝ ΠΡΟΣΦΕΡΟΝΤΑΙ ΟΥΤΕ ΩΣ ΕΡΓΑΛΕΙΑ, ΟΥΤΕ ΩΣ ΟΠΛΑ, ΟΥΤΕ ΩΣ ΘΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΤΩΝ ΚΑΖΙΝΑΔΩΝ»

Η ΟΣΕΤΥΠ, με αφορμή τον επιχειρηματικό πόλεμο που έχει ξεσπάσει μεταξύ των δυο μεγάλων «παικτών» στα καζίνο του κλάδου (Λουτρακίου – Πάρνηθας), με πολιτικούς και δημοσιογραφικούς διαμοιρασμούς στρατοπέδων, κρούει τον κώδωνα του κινδύνου στην Κυβέρνηση και ειδικότερα στο Υπουργείο Εργασίας για τις επιπτώσεις που έχει μια τέτοια διαμάχη στις εργασιακές σχέσεις.

Οι εργαζόμενοι στα καζίνο εδώ και χρόνια βιώνουν ένα παρατεταμένο καθεστώς επισφάλειας, αφού οι επιχειρηματικές επιλογές και αποφάσεις, με τις πλάτες των εκάστοτε Κυβερνήσεων, βαθαίνουν ολοένα και περισσότερο έναν κατεξοχήν εξωστρεφή κλάδο σε μια αυτοκαταστροφική εσωστρέφεια. Οι δε επιχειρηματίες του κλάδου απέτυχαν – απέφυγαν στη συντριπτική τους πλειοψηφία να απευθυνθούν στην παγκόσμια τουριστική αγορά και από την πρώτη ημέρα λειτουργίας των επιχειρήσεων «έπεσαν με τα μούτρα» στην εγχώρια πελατεία προκαλώντας υπερβάλλουσα κοινωνική αναστάτωση.

Η κρίση επέτεινε το πρόβλημα, καθώς βρήκε τους καζινάδες επαναπαυμένους στα μέχρι εκείνη τη στιγμή υπερκέρδη τους από τον τζόγο, τις χρηματιστηριακές ή και άλλες… υπεραξίες τους. Κάθε φορά που μέσα στην κρίση μειωνόταν ο τζίρος των καζίνο, ΚΑΝΕΝΑΣ εκ των καζινάδων δεν επέστρεφε ούτε σεντς από τα κέρδη και τις υπεραξίες που είχε αποκομίσει. Οι περικοπές σε μισθούς, οι ελαστικές μορφές απασχόλησης, οι απολύσεις, οι καθυστερήσεις στη μισθοδοσία και η υποβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών προς τους πελάτες διαδέχονταν η μια την άλλη.

Σήμερα, με το ιδιωτικό μονοπώλιο του ΟΠΑΠ να έχει «φουλάρει» παιγνιομηχανές (φρουτάκια) σε κάθε γειτονιά, με τον ιντερνετικό τζόγο να βρίσκεται ανεξέλεγκτα μέσα σε κάθε σπίτι, με τον αντικαπνιστικό νόμο της καθολικής απαγόρευσης να στέλνει μαζικά το πελατολόγιο των καζίνο στις παράνομες λέσχες, με τις περισσότερες επιχειρήσεις να χρωστούν δεκάδες εκατομμύρια ευρώ σε εργαζόμενους, τράπεζες, δημόσιο, ασφαλιστικά ταμεία και λοιπούς πιστωτές, οι καζινάδες συνεχίζουν να προκαλούν και να υποτιμούν τη νοημοσύνη μας, ξεκινώντας έναν ακόμα επιχειρηματικό πόλεμο στη λογική «ο θάνατος σου η ζωή μου». Το ίδιο υποτιμά τη νοημοσύνη μας και η Κυβέρνηση, που θεωρεί ότι δεν έχουμε γνώση των «επαφών» της με συγκεκριμένους επιχειρηματίες του τζόγου…

Ως εργαζόμενοι δηλώνουμε δημόσια και κατηγορηματικά ότι δεν προσφερόμαστε ούτε ως «εργαλεία», ούτε ως «όπλα», ούτε ως θύματα του επιχειρηματικού τους πολέμου. Δεν μας ενδιαφέρει ποιος έχει «δίκιο» ή «άδικο». Όλοι έχουν σοβαρότατες ευθύνες τόσο για τα χρέη που δημιούργησαν, όσο και για τις επενδύσεις που δεσμεύτηκαν ότι θα κάνουν, προκειμένου να έχουν ανταγωνιστικό πλεονέκτημα σε διαγωνιστικές διαδικασίες αδειών καζίνο, τις οποίες δεν έκαναν ΠΟΤΕ, καθώς είχαν το βλέμμα στραμμένο σε άλλες προνομιακές τοποθεσίες. Δεν τάξαμε εμείς οι εργαζόμενοι Μαρίνες σε Κόρινθο, Πάτρα και Αλεξανδρούπολη ή Resorts στην Πάρνηθα για μας χορηγηθεί προνομιακή εκμετάλλευση άδειας λειτουργίας καζίνο και αθέμιτες κρατικές ενισχύσεις μέσω των μειωμένων εισιτηριών εισόδου. Άλλοι το έπραξαν, οι οποίοι σήμερα παίζουν παιχνίδια στις πλάτες των εργαζομένων.

Όλοι τους λοιπόν είναι διαπλεκόμενοι και όλοι τους είναι ασυνεπείς απέναντι σε κοινωνία και πολιτεία μέχρι εκεί που δεν παίρνει. Κι αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να λάβει σοβαρά υπόψη η Κυβέρνηση πριν αποφασίσει να εμπλακεί σε αυτή τη διαμάχη. Η Κυβέρνηση οφείλει να στείλει ξεκάθαρο μήνυμα μηδενικής ανοχής σε όλες τις αντιμαχόμενες πλευρές. Οφείλει να διασφαλίσει ότι κανένας εργαζόμενος δεν θα χάσει τη δουλειά του, ότι δεν θα τεθούν σε κίνδυνο εργασιακά δικαιώματα και ότι δεν θα λείψει ούτε ένα μεροκάματο από τον οικογενειακό προϋπολογισμό των εργαζομένων. Τα χρέη προς εργαζόμενους και ασφαλιστικά ταμεία πρέπει να αποπληρωθούν. Το ίδιο πρέπει να υλοποιηθούν και οι επενδύσεις που δεν έγιναν με διάφορες προφάσεις και περίεργες «αξιοποιήσεις» ΜΚΟ, κινήσεων πολιτών, δημοτικών παρατάξεων, συλλόγων, φυσιολατρικών οργανώσεων, κ.λ.π….

Για να συμβούν όλα αυτά, απαραίτητη προϋπόθεση είναι να υπάρχουν καζίνο ανοιχτά. Με κλειστά καζίνο, χρέη δεν εισπράττονται και επενδύσεις δεν γίνονται. Αν θέλει η Κυβέρνηση να είναι αποτελεσματική, οφείλει να νομοθετήσει ρηξικέλευθα και όχι «φωτογραφικά» όπως έπραξε ο Υπουργός Εργασίας τον περασμένο Δεκέμβριο, αντικαθιστώντας την υποχρέωση εξόφλησης της μισθοδοσίας των εργαζομένων με υποχρέωση εξόφλησης των ασφαλιστικών ταμείων εντός 30ημέρου. Η διάταξη για την ανάκληση της άδειας λειτουργίας, πρέπει να αντικατασταθεί με άμεση ανάκληση της διοικητικής και διαχειριστικής νομιμοποίησης των ιδιοκτητών των καζίνο και όχι με παύση λειτουργίας μιας επιχείρησης. Πρέπει το κράτος, ως βασικός πιστωτής να μπορεί να αναλαμβάνει προσωρινά τη διαχείριση του εκάστοτε καζίνο – οφειλέτη, να προβαίνει σε επιθετικό έλεγχο της οικονομικής διαχείρισης με ορκωτούς ελεγκτές, να εκδίδει δημόσιο πόρισμα με τα αποτελέσματα του ελέγχου και να κηρύσσει με συνοπτικές διαδικασίες διεθνή διαγωνισμό για την παραχώρηση της άδειας καζίνο σε νέο επενδυτή.